Ne zaman kafamı kaldırsam gökyüzüne, bulutlar kaçışır ölmek pahasına benden öte iklimlere. Yağanı yağmur mu sandın palyaço? Bir kaçıştırma ki benden, ortalık can pazarı, ezilen ezilene..
Hayret! Obualar hiç ölüm üflemezdi, Çellolar yalnızlık çalmazdı, ay böyle soluk durmaz, rüzgâr içime dolmazdı. Kafamı bir çevirdim gitmişsin meğer..
Soldu resimler, dağıldı dört bir yana... İçimde sonbahar ve dökülen yapraklar.. Gözlerimde yağmurlar var saçlarımda rüzgar.. Bahar da çiçek verir mi o nemli topraklar...